ترانه های کهن

بامهاجرت تیره هایی ازنخعی هاطی سالهای 150هجری قمری(767میلادی)به شرق ایران،این قوم مهاجر،ازسالهای بعدآن تاسالهای1211هجری قمری(1800میلادی)تحت نام طایفه قمبرانی(کمبرانی)دردل ایل براهویی،قریب به هزارسال ودرمنطقه کلات،هویت بلوچ داشته است.

کهن ترین‌ ترانه‌های‌ تاریخی‌ بلوچستان، موسوم‌ به‌ «دَپتَر شاعری‌» (ترانه‌های‌ اصل‌ و نسب‌)، به‌ نخستین‌ مهاجرتهای‌ کمبرانی از عراق وشام، موطن‌ اصلی آنها، پرداخته‌اند. از این‌ ترانه‌ها تعداد معتنابهی‌ موجود است‌ که‌ فقط‌ اندکی‌ از آنها گردآوری‌ شده‌ است‌ (نمونة‌ ضعیفی‌ از این‌ نوع‌ را می‌توان‌ در > بررسی‌ زبان‌شناختی‌ هند < یافت‌؛ رجوع کنید به گریرسون‌ ، 1921). قدمت‌ برخی‌ از این‌ ترانه‌ها ممکن‌ است‌ به‌ قرن‌ دهم‌ نیز برسد. همة‌ ترانه‌ها حاکی‌ از آن‌ است‌ که‌ نخعی ها(اجدادکمبرانی های بلوچ) در تقابل امام‌ حسین‌ علیه‌السّلام‌ با یزید جانب‌ امام‌ را گرفتند.
وحدیکه سرزرته یزید و کشتگی شاهن حسین «رضی الله تعالی عنه»
وقتیکه یزید روی کار آمد و حسین «رضی الله تعالی عنه» را به شهادت ساند
ما اشتگنت زرین منند گون شصت و چارین فرقوان
ما سرزمینهای زر خیز شام را ترک کردیم و با شصت و چهار زیر رده فامیلی از آنجا هجرت نمودیم.

Qambarani@