سخنان جانبازسرافرازوطن؛عیسی خمبری

در عملیات محرم 1361 مجروح شدم. به این نکته اشاره می کنم، برای ما رزمندگان کافی بود فقط چهره رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران را ببینیم و سرشار از انرژی (ایمان، قدرت، پیروزی و...) شویم. ایشان فرموده بودند: ای کاش من هم رزمنده بودم، دست و بازوی رزمندگان را می بوسم. با گذشت سال ها از آن دوران که البته در دل ما جانبازان همیشه تازه خواهد بود، هم اکنون با یار و مددکاری که جا پای امام (ره) گذاشته اند احساس آرامش و رضایت مندی می کنیم. قبل از دیدار با حضرت آیت الله خامنه ای (مد ظله العالی) مانند کسی بودیم که فقط به دنبال تکه گمشده اش می گردد. زمانی که من و فرد فرد دوستانم به جبهه اعزام شدیم، قرار نبود کسی از ما قدردانی کند، زیرا ما دفاع از مملکت اسلامی مان را وظیفه خویش می دانستیم، در حال حاضر هم همین طور است. ما باز تا جایی که جان در بدن داشته باشیم با توجه به اینکه در جنگ نرم به سر می بریم باز به دفاع از مملکت خویش می پردازیم، بدون اینکه توقع قدردانی داشته باشیم. ضمن تشکر از بنیاد شهید و امور ایثار گران، از همسر گرامی ام تشکر می کنم که سالیان سال با صبوری اش به من آرامش بخشید. از آفریدگار بخشنده و مهربانم می خواهم در روز قیامت، ایشان و دیگر همسران شهدا، جانبازان و ایثارگران را با بانوی آب و آینه محشور کند.

@Qambarani