خاطره یکی ازساکنین ده پلگی خمر:
پنجشنبه, ۲۵ خرداد ۱۳۹۶، ۰۲:۴۹ ب.ظ
خاطره یکی ازساکنین ده پلگی خمر:
یاد سال های گذشته بخیر که تنها وسیله ی ایاب و ذهاب بین روستاهای سیستان مینی بوس های موتور جلو بود.
خوب یادمه کسانی که هم سن وسال ما بودند و در شهر زابل درس می خواندند همیشه بعداز ظهر پنجشنبه که می شد ساعت 13 تا 14 با پرداخت یک تومان از شهر به روستای محل زندگی شون می رفتند و ساعت 6 صبح بامداد هر روز شنبه (طی سال تحصیلی) با سفره ای پر از نان تافتون پخته شده توسط مادران شان برای ادامه درس با همین وسیله ثابت نقلیه به شهر بر می گشتند ....
ایستگاه روستاهای خط جزینک وپلگی خمر در محل گاراژهای سابق روبروی پمپ بنزین بود.
اون موقع همه ی جاده های سیستان خاکی و خبری از آسفالت نبود، تو روستاها برق نبود، آب آشامیدنی مردم از انهار و در زمان جاری نبودن آب، مردم روستائی از چاهک ها آب آشامیدن خود را تامین می کردند.
Qambarani@
- ۹۶/۰۳/۲۵