سکونت گاه های هم طایفه ای ها-18-پلگی محمدشریف خان سارانی

سکونت گاه های هم طایفه ای ها-روستای پلگی محمدشریف خان سارانی-در جنوب روستای امیر حسین در منطقه میانکنگی روستای نسبتا بزرگی است به نام پلگی محمدشریف خان که ارگ خان هنوز قابل سکونت است. همسر خان،بانو قمرنساء دختر درویش نوه سرتیپ دادالله خمّراست. بی بی ،در کنار ارگ ،زمین بزرگی را به عمو زاده اش استوار حسین سرورانی واگذار میکند و او هم ساختمان مجللی در آن بنا نمود که تا چند سال قبل که من هیرمند خدمت میکردم هنوز وجود داشت و ظاهرا یکی از مردم روستای پلگی بدنبال تصاحب آن بود اما من به او گفتم حق تخریب ساختمان را نداری و باید به وراثش مراجعه کنید. فرستنده:سرهنگ حسینعلی خمّری فرزندزمان

https://sapp.ir/qambarani

https://qambarani.blog.ir

سکونت گاه های هم طایفه ای ها-17-درگز

سفری به درگز

شهرستان درگز،یکی از شهرهای خراسان رضوی میباشدو شهر مرزی است دو مسیر برای رفتن به درگز هست:

۱-مشهد جاده کلات درگز

۲-مشهد.قوچان.درگز

در شهردرگز یک منطقه بزرگ هست که بنام زابل قلعه معروف و زابلی نشین میباشدوکمتر کسی زابلی بلد است شاید به اندازه تعداد انگشت دست پیدا بکنی.

در یک منطقه خمّر هم سکونت داردکه خودشان را از تیره غلامعلی خمّر(زاهدان )میدانند

و همچنین روستای یاقول ۵کیلومتری درگز به طرف لطف آباد محل سکونت پدر شهیدسلیمان خمر بهمراه برادرش هست

که اصالتا از روستای محمدعظیم بالاتر از روستای کلوخی زابل میباشد.طی سفری که به شهرستان درگز(زابل قلعه) داشتم از روی عکس شهیدسلیمان خمّر فرزند بدیل به دنبال این خانواده گشتم که پس از پیداکردن و صحبت کردن با آقایان بدیل و مهدی خمّر گفتند که شهیدسلیمان خمّر وابسته به آنهانیست و آدرس دیگری به من دادند.

درمورد گذشته سوال کردم آنها اطلاعی کافی نداشتندوفقط از زاهدان آقای غلامرضاخمّر بازنشسته آموزش وپرورش که پسرعموی پدریشون بود رومی شناختند.

برای پیدا کردن زادگاه شهید سلیمان خمّر راهی روستای یاقول شدم. 

از ساکنین پرس وجو کردم درباره خانواده شهید که گفتند پدر ومادر شهید فوت کردند وکسی اونجا نیست. من هم بخاطراینکه دست خالی برنگردم به سرمزار شهید رفتم وفاتحه ای خواندم.

بعدشهیدشدن سلیمان، برادر شهید نام فرزندش را سلیمان میگذارد ایشان نیز درجوانی تصادف میکنه و از دنیا میره

بدیل پدرشهید و عموی شهید، دادخدا فرزند یارمحمد ساکن پشت آب روستای عظیم یا خمک بودند.دادخدا فامیل خودرا ازخمر به کرامتی تغییر داده است

شهید سلیمان فرزند بدیل و ازمادر کول هست. 

در مسیر برگشت یکی از اهالی روستا جلوی من رو گرفت و با لهجه شیرین زابلی ازم پرسید" دنبال که مگردی نهنه" منم گفتم" خمرو" در جواب گفت:" مه خمر هستو بنام حوا خمر فرزند محمدعلی فرزند عباس خمر" ایشان آخرین خمر آن روستا هست که بخاطر ۵فرزند خود درآنجاساکن است و غلام حمزه علی پور شوهر خدابیامرز ایشان پس از تغییر فامیل خود از خمّر به حمزه علی پور که از نگین شهربودن معروف شدند.

حسین چغانسوری(خمّر)-زهک

https://sapp.ir/qambarani

https://qambarani.blog.ir

سکونت گاه های هم طایفه ای ها-16-ده امیرحسین

در شهرستان هیرمند که قبلا میانکنگی میگفتند،حد فاصل خمک علی جنگی و قرقری روستایی بود بنام ده امیر حسین . تمام اهل روستا خمّر و از تیره مد دادی (محمددادی)بودند . مد دادی سه پسر داشت به نامهای حسین ، داداله ، لطفعلی . اهالی روستای امیر حسین همگی فرزندان و برادر زادگان حسین مددادی بودند و غریبه ای در این روستا زندگی نمیکرده است . این روستا تا اواخر دهه چهل شمسی پابرجا بود . و وقتی که بدلیل قحط سالی از آنجا به ترکمن صحرا کوچ کردند اسامی نوادگان شان به قرار زیر بود. اول علی فرزند بجار فرزند لطفعلی فرزند مد دادی که فامیل شناسنامه ای آچاک داشتند با دو پسر نوجوانش و دخترانش و دامادهایش، دوم زمان فرزند دوستمحمد فرزند دادالله فرزند مد دادی که فامیل شناسنامه ای خمری داشتند با همسر و دخترش و تعدادی از خواهرانش و فرزندان آنها ، سوم محمد فرزند امیر فرزند حسین فرزند مد دادی که فامیل شناسنامه ای امیری داشتند با فرزندانش اصغر و رضا و دامادها و برادرش حاجی خمبری و برادر زادگانش و فرزندان سایر برادرانش ، ناگفته نماند هجرت همه در یک زمان نبوده و به مرور در چند سال انجام شده است.

https://sapp.ir/qambarani

https://qambarani.blog.ir

سکونت گاه های هم طایفه ای ها-15-ده کربلایی موسی خمّری

ده کبلائی (کربلایی)موسی خمّری، روستایی از توابع بخش شیب آب شهرستان زابل می باشد.

این روستا در دهستان تیمورآباد قرار دارد و براساس سرشماری سال90مرکزآمارایران جمعیت آن ۸۵ نفر (۲۳خانوار) بوده‌است

وبزرگ روستادرحال حاضرجناب آقای غلام خمّری فرزندکربلایی محمدمی باشد.

سکونت گاه های هم طایفه ای ها-14-روستای قلعه نو

روستای قلعه نو جزء دهستان ناروئی از بخش شهرکی و ناروئی شهرستان زابل می باشد . در حدود 26 کیلومتری جنوب شرقی زابل با طول جغرافیائی 61 درجه و 38 دقیقه و عرض جغرافیایی 30 درجه و 48 دقیقه قرار گرفته است . ارتفاع روستا از سطح دریا در پایین ترین نقطه 480 متر و در بالا ترین نقطه 510 متر می باشد .فاصله آن تا زابل 26 کیلومتر و تا زهک 5 کیلومتر است . از طریق جاده آسفالت درجه 2 به زهک و جاده زابل – زاهدان تا شهرستان زابل 15 کیلومتر می باشد . این روستا علاوه بر این مسیر ارتباطی ، از طریق شهر زهک نیز با زابل مرتبط می باشد .قلعه‌نو تنها روستایی در سیستان و بلوچستان است که صد در صد معماری منازل آن قدیمی و از خشت و گل ساخته شده و با همان سبک ویژگی خود را حفظ کرده است.

معماری در سیستان برگرفته از شرایط اقلیمی این منطقه است بطوری که بیشتر منازل آن از مصالح سنتی شامل آب، گل و خشت ساخته شده و امروزه نیز تنها در ساخت منازل ۴۰ درصد از روستاهای سیستان این سبک معماری استفاده می‌شود. این در حالی است که روستاییان قلعه نو در ساخت منازل خود صد درصد این سبک معماری حفظ کرده‌اند.همانند سایر روستاههای این منطقه، جمعیت این روستا نیز در چند سال اخیر دچار نوسانات زیادی بوده و خشکسالیهای اخیر از جمعیت آن کاسته، همچنین جوانان روستا نیز گرایش به شهر نشینی پیدا کرده اند . در حال حاضر این روستا حدود 280 خانوار و جمعیتی حدود 1300 نفر دارد .ساکنین این روستا را طوایف مختلفی چون کیانی ، راشکی، گرگیج،دیانت و "خمّر "تشکیل می دهند . همچنین از طوایف دیگر نیز مانند اسلامی ، ناروئی ، براهوئی و . . . نیز در این روستا زندگی می کنند که اقلیت روستا را تشکیل می دهند.

محصولات زراعی این روستا شامل گندم ، جو ،ذرت ، صیفی جات ، تنباکو ، میوه جات از قبیل انگور ، انار ، توت و . . . می باشد .از انواع صنایع دستی که در این روستا رواج دارد می توان از قالیبافی ،پارچه بافی ، گلدوزی و . . . نام برد .گورستان قلعه‌نو نیز در نوع خود بی‌نظیر است قبرها به صورت پلکانی و مقبره خوانین و حکما در داخل اتاقکهایی به نام “معجره” قرار دارد. به گفته رییس میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان زهک مقبره دختری در این گورستان کشف شده که معماری روی آن نشان‌دهنده دوران صفوی است اما هویت خود فرد هنوز مشخص نشده است. قلعه‌نو از روستاهای مهم سیستان و بلوچستان است و به عنوان روستای گردشگری و توریستی مطرح است و همه‌ساله پذیرای تعداد زیادی گردشگر به ویژه مسافر نوروزی است. اثر تاریخی بسیار مهم “دهانه غلامان” مربوط به دروان هخامنشی در مجاورت این روستا قرار دارد.همچنین این روستا به ماسوله سیستان نیز شهرت دارد

https://sapp.ir/qambarani

https://qambarani.blog.ir

سکونت گاه های هم طایفه ای ها-13-روستای خواجه احمد

ده خواجه احمد،مرکزدهستان خواجه احمد*دارای جمعیت1060نفری مشتمل بر224خانوارتشیع وتسنن می باشدکه دربخش مرکزی شهرستان زهک منطقه سیستان واقع شده است.این روستادارای آب وهوای گرم وآب آن ازرودخانه هیرمندتامین می شود.محصولات آن غلات وصیفیجات ولبنیات حاصل ازدامداری خانگی است.شغل اهالی زراعت وگله داری وبرای بانوان،قالیچه وگلیم بافی است.مردم آن به زابلی وبلوچی سخن می گویندوازلحاظ جغرافیایی درجلگه واقع شده است.ازجمله اماکن این روستا:سوله ورزشی،پاسگاه ژاندارمری ومسجدآیت الله خامنه ای و..می باشد.طوایف این روستاعبارتنداز:اشترک-اله دو-خمّر و...

*(که مشتمل بر39روستاومزرعه ومکان است ودارای جمعیت 9435نفرو1901خانواراست)

qambarani@

سکونت گاه های هم طایفه ای ها-12-دشت امیرنظام

امیرنظام ،روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان زهک در استان سیستان و بلوچستان است

این روستا در دهستان خواجه احمد قرار دارد و بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن (۴۵۰ خانوار) ۲٬۲۷۲ نفر بوده است.

مسجدومدرسه10کلاسه دارد.

طوایف:نارویی،اشترک،خمّر،کیانی و..دراین روستاسکونت دارند.خمّرهای این روستاهمه ازاهل سنت هستند.

رودخانه دشت امیرنظام به نام" لخشک" ازحجم بالایی ازآب هیرمندبرخورداراست.که متاسفانه درچندین نوبت جان برخی ازساکنین رانیزبدلیل عدم آشنایی به فنون شناگرفته است.پیش شماره تلفن ثابت دشت امیرنظام 544326 می باشد

حجت الاسلام پوررضا به‌عنوان امام جماعت روستای دشت امیر نظام شهرستان زهک هستندواین روستاشهدایی هچون شهیدخدارحم خمّری راتقدیم انقلاب اسلامی نموده است

در سیستان دشت امیر نظام و خواجه احمد مناطقی هستند که قابلیت پذیرش تفریحات ماسه ای از قبیل تپه نوردی ، شتر سواری بر روی ماسه، موتور سواری ، ساخت مجسمه های شنی ، سندبوردینگ، اسکی روی ماسه ، و سواری با موتور های چهار چرخ و ماشین های دودیفرانسیل را داراست.ومی تواندباکمی سرمایه گذاری مقصدگردشگری درمنطقه سیستان بشود.

qambarani@

سکونت گاه های هم طایفه ای ها-11-روستای تاریخی دادی

فلسفه نامگذاری روستا به حدود400 سال قبل وسکونت فرد گاوداری بنام "دادخدا" ازطایفه ی قروتخوار برمیگردد اوکه ازاولین ساکنین این روستا بحساب می آیدودرفرهنگ عامه سیستان به دادخدا عنوان دادی اطلاق میگردد روستابنام اونامگذاری شده است

روستای دادی برخلاف وضعیت بن بست ومنزوی فعلی اش از گذشته ی پُررونق وباافتخاری برخورداربوده،این روستا بدلیل اتصال به دریاچه هامون نقش تغذیه کننده ی ساکنین تختک ها وروستاهای داخل دریاچه وروستاهای شمال صابری راایفاوبعنوان پل ارتباطی بین سکنه شیب آب باپشت آب ، موقعیت فوق العاده تجاری راعهده داربوده است. 

کمترروستایی رادرسیستان (بجزسکوهه)سراغ داریم که گذشته اوآبادتروپررونق ترازحالش باشدولی روستای دادی برغم اینکه درسالهای 1310 تا 1332 دارای پاسگاه انتظامی بوده درحال حاضر فاقدآن است، برغم اینکه درسالهای 1300 تا1340 کمترروستایی درسیستان دارای حمام عمومی بوده ولی این روستا ازآن برخورداربوده است.

روستای دادی به گفته جی پی تیت پنجمین روستای پرجمعیت سیستان درسال1903میلادی بوده است.

درادوار گذشته که روستای دادی ازشکوفایی خوبی برخورداربوده وهمه برای کسب علم وتجارت ومعرفت به این روستا سفری داشته اند،این روستا نقش محوری ومرکزیت برای روستاهای اطراف خودرانیزایفامی نمود.

درواقع،روستاهای اطراف درتابعیت وجزودادی بوده اند.روستاهایی نظیر: ده دراز-ده سنچولی-ده اسماعیل قنبر(خمّر) و...

دراین روستا سادات حسینی ،داودی ،ایوبی ازهمه ی طوایف شاخص تربودند .ولی طوایف خمّر،کیخا وشهداد(شامل شش پاگاوی) جمعیت عمده روستا محسوب می شدند که از نفوذاجتماعی بالایی نیز برخوردار بودند ، دیگرطوایفی که به لحاظ اقتصادی وکسب وکار مؤثر بودند شامل: قروتخوار،سرگلزایی،مظاهری،لکزایی،زور،میر،کیانی،نوروزی،خیاطی،نجاری ،محمودی،محمدی،نوری و...میباشندکه البته فامیلهای دیگری نیز سکونت داشتند که شاید ازقلم افتاده باشند.

خاندان خمّری در روستای دادی ازتیره های مختلفی هستند ازجمله اعضای این فامیل می توان به افرادزیراشاره نمود:

-مرحوم رسول خمری

-مرحوم تاج محمدخمری

-مرحوم عباس محمد علی

-شاه محمدخمری

-حاجی غلامحسین خمری(بازنشسته ناجا

-کربلایی غلامحسن خمری(بازنشسته ارتش

-اکبرخمری(بازنشسته ارتش

-حاجی عباسعلی خمری(بازنشسته آموزش وپرورش

-محمدحسین خمری(بازنشسته شهرداری

-رضاخمری(کارمند سپاه-مشهد)

(سایرخمّرها:مباشری ها اصالتاً وابسته به طایفه خمّرهستند)

مباشری های روستای دادی ازدوتیره اند:

گروه اول:ازفرزندان کدخداحیدرندکه فرزندان ایشان،ملک وغلامحسین ورضاحیدروعلی اصغرمی باشند.

گروه دوم که بزرگ آنهاکدخداغلامحسین مباشری،به دلیل نوع شغل (مباشربودن)به این فامیل معروف گردیده است.ایشان سرمباشروکارمنددولت بوده وازصاحب منصبان عمده درتقسیمات اراضی سیستان طی سالهای1342تا1345بوده اند.

ازجمله اعضای فامیل مباشری (خمّر)می توان به این افراداشاره نمود:

-حاج غلامحسین مباشری کارمند عالی منصب وزارت کشاورزی

-علی اکبرمباشری(کارمنداداره کشاورزی استان)

- کربلائی حسین مباشری سر آبیارکل منطقه شیب آب سیستان وبزرگ روستای دادی

-مرحوم حسن(احمدعلی) مباشری(آموزش وپرورش)

-مرحوم رضامباشری درشهرستان زابل(کوچه مالک اشتر)(که فرزندبزرگ این بزرگوار(احمد) نیز فوت نمودند)

-مرحوم رضامباشری درشهرستان زاهدان-معتمدطایفه خمّروقنبرزهی

-مهندس مباشری-رئیس اداره املاک واسناد شهرستان تربت

-مرحوم غلامرضامباشری 

-مرحوم محمدعلی مباشری 

-مرحوم عباسعلی محمدشیربیک

-حسن مباشری محمدشیربیک

-مرحوم حسین مباشری محمدشیربیک

این روستاکه تعداد11شهیدتقدیم انقلاب اسلامی نموده دراوایل انقلاب تغییرنام به روستای جماران یافته بودکه رایج نگردید.دراین روستابزرگان وصاحب منصبانی سکونت داشتند که افتخارات روستارادوچندان کرده است ازجمله:

-پدرآیت ا...العظمی سیدعلی حسینی(سیستانی)مرجع بزرگ شیعیان جهان

-حاج سیدرضاداودی معروف به رکن الشریعه عالم وروحانی آنزمان که بعنوان مستاجرمنطقه نیزمنصوب شده است.

-آیت الله سیدجلیل حسینی که دراوایل دهه 30 به مشهد مهاجرت نمود.

-آیت الله سیدمجتبی حسینی نماینده مجلس خبرگان ازمشهد فرستنده:خلیلی

https://sapp.ir/qambarani

https://qambarani.blog.ir

سکونت گاه های هم طایفه ای ها-10-روستای کلوخی

روستای کلوخی از توابع دهستان بنجار ، بخش مرکزی شهرستان زابل است. این روستا در طول جغرافیایی 61 درجه شرقی و عرض جغرافیایی 31 درجه واقع شده است از شرق به روستای جبار ،از جنوب شرق به روستای ده حاجی عبدالله از شمال غرب به میر زنگ و از جنوب غرب با فاصله حدود 3 کیلو متر به زابل محدود می شود این روستا از طریق جاده دوست محمد 260 کیلومتر با مرز افغانستان فاصله دارد .

روستای کلوخی شامل دو قسمت عمده می باشد یک قسمت بافت قدیمی وهسته اولیه روستا را تشکیل می دهد و بافت آن متراکم و متمرکز می باشد . 

قسمت دوم شامل خانه های مسکونی و نوساز ، کارگاه های تولیدی ، مدارس و اماکن مهم روستا است که به صورت خطی در دو قسمت جاده زابل – بنجار کسترش یافته اند در یک تقسیم بندی جزئی نیز می توان روستا را به سه محله تقسیم کرد :

محله 1 که بافت قدیم روستا می باشد محله 2 و3 که در دو سمت جاده زابل – بنجار واقع شده اند در قسمت شرقی روستا زهکش عریضی وجود دارد که از شمال به جنوب کشیده شده است از این زهکش سابقاٌ برای زهکشی مزارع استفاده می شده اما هم اکنون به دلیل خشکسالی استفاده نمی شود.

در گذشته مردم روستا از آب چاه و آب نهر برای مصرف خود استفاده می کردند از آب نهر برای فعالیتهای کشاورزی استفاده می شد که آب این انهار از چاه نیمه تامین می شد . ولی امروزه این روستا لوله کشی آب شده و برای مصرف وشرب از آن استفاده می کنند یک حلقه چاه در این روستا وجود دارد که در جهت شمال شرقی روستا واقع شده و نزدیک به دو سال به علت تغییر مزه آن زیاد مورد استفاده قرار نمی گیرد و فقط برای دام استفاده می شود طبق بیان دهیار روستا تا اوالی سه سال دیگر بلا استفاده خواهد شد.

از آنجا که آب سیستان رودخانه هیرمند و در اختیار دولت است بهره برداری از منابع آب در حال حاضر با مدیریت دولتی و با مشارکت مردم (میر آب ) انجام می پذیرد و به علت نوسانات زیاد حجم آب در سال وفصول مختلف و همچنین ضرورت لایروبی آنها را اصلی و فرعی سنتی نظام پیچیده از توزیع و بهره برداری آب به وجود آمده بخشها ، روستاها و زارعین دارای حق آب به نسبت سطح اراضی خود می باشند به هر سهم زمین که در حدود 4 هکتار است معمولاٌ یک سهم آب که حدود سه روز است از کانال اختصاصی آن قسمت از اراضی تعلق می گیرد که هر 15 تا 20 روز یکبار به آنها داده می شود البته در مقابل دریافت آب استفاده کننده باید عملیات لایروبی انهار به مدت معین شرکت داشته باشد ودر سالهای اخیر دستگاههای دولتی لایروبی کانالهای اصلی و نهرهای بزرگ با استفاده از ماشین آلات شرکت مینماید توزیع آب بین بخش های روستا و زارعین با نظارت اداره آبیاری زابل از طریق میر آبهای هر منطقه صورت می پذیرد .

روستای کلوخی دارای 228 خانوار است که جمعی ازمردمان طایفه خمّرنیزدراین روستاسکنی دارند. تعداد ساختمان موجود در این روستا 240 ساختمان است در سال86روستادارای 961 نفر جمعیت بود(آمار1386)تعداد مولدین در این روستا 12 نفر وتعداد مرگ ومیر در سال 14 نفرب بوده است . تعداد 62 نفر مهاجر پذیری وتعداد 38 نفر مهاجر فرستی داشته است به طور کلی روستا دارای 491 مرد و492 زن وهمچنین دارای 15 مرد و7 زن از اتباع خارجی می باشد.

https://sapp.ir/qambarani

https://qambarani.blog.ir

سکونت گاه های هم طایفه ای ها-9-روستای تاریخی لف خمّر

روستای تاریخی لفّ خمّر

روستای لف زادگاه شمشیرزنان ودلاورمردان حماسی طایفه خمّر،محل سکونت اولیه کمبرانی های مهاجر ودرواقع قلب طایفه خمّر درایران،که روزگاری وسعت فراوانی داشت و ازفیروزاباد تادشتک وسد چاه نیمه وبیش ازهزارهکتار زمین متعلق به طایفه خمّربود،اینک بخشی ازهسته اولیه لفّ قدیم به زیرآبهای چاه نیمه چهارم رفته وازآن سرزمین وسیع،چندصدهکتارباقیمانده،که بااینحال بازهم شکوه نام خودرادرمنطقه داراست.

نظرات:

خمّرهای از قلعه کهنه تا دشتک همان فرزندان مرحوم گلزار که فرزندانش مرحوم گل محمد خمر که فرزندانش : غلامحسن و غلامحسن و محمد می باشند. فرزندان مرحوم حاج شاه محمد: شهید حاج غلامرضا خمر،محمد رضا خمر،علیرضا خمر،حمیدرضاخمر و مجید خمر می باشند. فرزندان مرحوم غلامعلی خمر: محمود ،حمیدرضا، بهرام ،مهدی و مولای می باشد. فرزندان مرحوم حسن خمر: مرحوم ملنگ خمر،حاج خانعلی خمر و خانمان خمر. فرزندان ملنگ خمر: غلامرضا،احمد، جواد وحمزه -که ۵۰۰ هکتار از قلعه کهنه تا دشتک مربوط به همین پسر عموها می باشد.

پلاک و ثبت زمین های برادران خمر مثل مرحوم محمد نبی خان زابلی(خمّر-300هکتار) و محمد شریف خان خمّرهم بنام لف می باشد و بقیه اقایان که زمین در مجاورت بصورت خرده دارند هم در پلاک لف ثبت است که از هزاران هکتار میگذرد بطوریکه وقتی مهندسین طرح لوله زابل را با نقشه بردیم در لف گفتند:" به وسعت هم اکنون لف در سیستان وجود ندارد." بیش از سه ماه طول کشید تانقشه برداری به پایان رسید که هیچ پلاک ثبتی به این اندازه نبود.

بخشی از لف داخل چاه نیمه رفته، بنده از موقعی که امدم اول خدا و بعد مدیران ادارات همکاری خوبی داشتند. بطوریکه امام جمعه زهک آقای خدری بیش از ده بارتاکنون سرکشی داشته، فرماندار سه چهار بار بازدید آمده، بخشدار بیش از ده بارسرکشی کرده، آبادانی خوبی بامساعدت گل محمد خان و بنده انجام گرفته است. رودخانه کدخدا محمدامیرخان کمبرانی، پدر محمد نبی خان زابلی که اسم آن را گذاشته بودند دنباله آب شهرکی و نارویی ، باپیگیری هادوباره از سر گرفته شد و اسم آن احیا گردیدبه نام رودخانه محمدامیرخان

کسانی که قلعه کهنه یا فیروزآباد آمده اند با فیروز کوهی از قلعه کهنه به نو آمده اندوربطی به لف ندارند.

در زمین های فیروز کوهی ،کدخدا لشکر نماینده فیروز کوهی بوده، ولی برادران خمر دشمن سر سخت فیروز کوهی بوده اند بطور یکه چندین نوبت مشاجره داشته اند. چون از قدرت اینها ترس داشته ،فردی به نام نادرخان را روبرو قرار میداده که باز هم شکست میخورد وحسرت شکست دادن خمّرها بردلش مانده است.کسانی که نبرد را دیده اند هنوز زنده اند و تعریف می کنند

درمنطقه گور دشتک ، بعد از مرحوم حاج شاه محمد خمر،حاج خانعلی بزرگ برادران خمر می باشد که هم اکنون در زاهدان هستند وعلیرغم وجود ناملایمات خشکسالی باز هم در کنار هم زندگی می کنیم و آبادانی وعمران را ادامه می دهیم.

محمدرضاخمّر

نقشه زمین های لف بر اساس تفکیک سال 1344

قطعاتی که داخلش ضربدر زده شده وکلمه جمع نوشته شده مال پدر بزرگم قربان ف قجر بوده که زمان تفکیک اراضی مشخص گردیده

رضا خمّری علی آباد

مشخصات ده لف خمّر در150سال قبل

سال1288هجری قمری-نوشته ذوالفقارکرمانی مامور تعیین سرحدات دولت علیه وقت ایران-صفحه176-کتاب جغرافیای نیمروز
ده لف قلعه دارد-تعدادرعیت123خانوار-عددنفوس512نفر-محل بذرافشانی آنچه زراعت شده است:10پاگاو هرپاگاوی12خروار باکلگیر138خرواراضافه زمین-210خروارباغات-7قطعه اغنام واحشام گوسفند1350راس-ماده گاو520راس-الاغ275راس-شتر19نفر-اسب ومادیان6راس-عوامل28فرد

qambarani@