رتبه برتردرمسابقات سفره آرایی
بانوان مرکزاستان سیستان وبلوچستان به یادشهیده ثناپردل وشهیده سکینه سندگل
درحضور15تیم
درقالب ششمین المپیاد ورزشی
محلات جام یاوران ولایت در زاهدان
که در نهایت پس از امتیازدهی
میزها توسط گروه داوری جوایزی از سوی شورای اسلامی شهر زاهدان و بسیج ورزشکاران
سپاه سلمان به برگزیدگان اهدا شد.
اعضای تیم: سمیه خمّرنیا،پروین سرگلزایی، مهین سرگلزایی
Qambarani@
خانم زهره خمّر هنرمندبافنده برجسته فرش
کشورازاستان سیستان وبلوچستان
دریافت
لوح منتخب سومین جشنواره ملی فرش دستباف ایران "گره زرین" از قائم مقام و معاونان وزیر بازرگانی در محل
نمایشگاه های بین المللی تهران (سالن میلاد) 1392
کبری خمّری، فرزند غلامرضا، متولد 1358
دارای دو فرزند، دختر 11 ساله ، پسر 17ساله
فعالیت درامورات هنری طی8سال حضوردرمشهد
فعالیت درامورات بسیج طی8سال حضوردرگنبد
-فرمانده پایگاه بسیج خواهران
-نیروی جذب خادمین هیات رزمندگان
-سرگروه دختران آفتاب
-فعال فرهنگی حوزه بسیج حضرت رقیه س
-کسب لوح تقدیر و جایزهی ویژهی هیئت داوران کشوری در بخش شعر و داستان جشنواره فرهنگی وهنری پایداری ملی جمهوری اسلامی ایران. برای داستان" قصه ی پایمردی"
Qambarani@
معرفی وبلاگ: حفظ آب
آدرس:http://www.abnejat.blogfa.com/
موضوع وب:محیط زیست
مدیروبلاگ:حدیثه خمّری
Qambarani@
حدیثه خمّر
قهرمان2سال پیاپی تکواندوی خردسالان استان س وب باحضور40هوگوپوش ازشهرهای استان به میزبانی ایرانشهروزاهدان به همت سرکارخانم اشکوب،رئیس هیات
Qambarani@
تنهاباشگاه بوکس زنان درپاکستان متعلق به بانوان طایفه کمبرانی است.
باشگاه مشت زنی "لیاری" جایی است که دهها زن و دختر علاقمند به این ورزش در آن به سختی تمرین می کنند.
دوازده تن از دختران هشت تا هفده ساله پس از مدرسه برای تمرین به این باشگاه می آیند تا با انجام تمرین های سخت بتوانند روزی برای کشورشان مدال آوری کنند. در سال های اخیر ورزش بوکس در میان دختران پاکستانی جایگاه ویژه ای پیدا کرده است.
عروج کمبرانی دختر پانزده ساله ای که پدرش مربی بوکس است، در همین باره به یورونیوز گفته: «پانزده سال دارم و از کودکی تمرین می کنم. ابتدا در خانه تمرین می کردم ولی منظم نبود. اما حالا در باشگاه مرتب تمرین می کنم و انشالله به تیم ملی راه پیدا می کنم و یک بوکسور جهانی می شوم.»
محمد یونس کمبرانی مربی بوکس: «زندگی ما با بوکس عجین شده و دختران ما از بدو تولد به نوعی با این ورزش آشنا می شوند. لذا تصمیم گرفتم آموزش بوکس را شروع کنم گرچه اینجا نگاه خوبی به این ورزش وجود ندارد. سخت می توان بر فشارهای اجتماعی و نگرش های سنتی غلبه کرد.»
تعدادی از بوکسورهای زن پاکستانی اخیرا در رقابت های بوکس جنوب آسیا شرکت کردند و همین مسئله انگیزه دخترانی را که در باشگاه تمرین می کنند، تقویت کرده است.
آنام کمبرانی دیگر دختر هفده ساله پاکستانی ورزش بوکس را اینگونه توصیف می کند: «بوکس در خون ماست. دو تن از عموهایم بوکسور بین المللی هستند و پدرم نیز مربی است. او به ما آموزش های لازم را می دهد.»
پس از آنکه سال گذشته با وجود فشارهای موجود، برای نخستین بار باشگاه مشت زنی دختران برای تمرین بوکس نوجوانان دختر با مجوز دولت راه اندازی شد شمار دخترانی که حالا خواهان پوشیدن دستکش های بوکس هستند افزایش پیدا کرده است.
Qambarani@