خلاصه ریشه وهویت تاریخی طایفه خمّر:
بامطالعه ومداقه وبررسی سیرتکوینی وتاریخی طایفه خمّر،به این نکته اساسی می رسیم که ریشه عربی طایفه،ازسرزمینهای یمن وتحت عنوان مذحج قبل ازظهوراسلام بوده است.
بابنیان گذاشته شدن تاریخ هجری قمری براساس هجرت نبی مکرم اسلام(ص)ازمکه به مدینه می توان گاهشماری برای طایفه خمّردر14قرن هجری بدین شرح متصورشد:
ازسال اول هجرت که قبیله مذحج(نخعی)دریمن وسپس عراق سکونت داشته،طایفه خمّردر دل این قبیله، عرب-کرد بوده اند. بامهاجرت تیره هایی ازنخعی هاطی سالهای 150هجری قمری(767میلادی)به شرق ایران،این قوم مهاجر،ازسالهای بعدآن تاسالهای1211هجری قمری(1800میلادی)تحت نام طایفه قمبرانی(کمبرانی)دردل ایل براهویی،قریب به هزارسال ودرمنطقه کلات،هویت بلوچ داشته است.
بامهاجرت واسکان برخی تیره های قنبرانی(کمبرانی)ازکلات به منطقه سیستان از1800میلادی به بعد،قریب به دویست سال ،این طایفه هویت سیستانی یافته وزبان ولهجه اکثریت آنان به سبب مجاورت باطوایف سیستانی،ازبلوچی به زابلی تغییرمی یاید.ودرعصررضاخان وازسال1920میلادی،که سجل ونام خانوادگی درایران ،تعریف ماهوی به خودمی گیردکمبرها به خمبروخمرشناسنامه می گیرند.
ضمن اینکه به استثنای خمّرهای ساکن درمنطقه سیستان،طی آخرین مهاجرتها،کمبرانی های تربت وخمّرهای مشهدباحضورشصت هفتادساله خوددرخراسان،امروزه کاملاًلهجه مشهدی به خودگرفته اندوخمّرهای گلستان نیزفارسی صحبت می کنندودیگرحتی لهجه سیستانی رانیزبه خوبی تکلم نمی کنند
Qambarani@
