لالایی مادران کمبرانی

این احساسات  مبارزه میرمحراب خان ثانی بااستعمار حتی در ترانه‌های مادرانه  زنان بلوچ وازجمله طایفه کمبرانی نیز منتقل شده است؛(محتوای شفاهی محلی)
«برای فرزند دردانه‌ام لالایی می‌خوانم تا آرام بخوابد، آرزو می‌کنم پسرم جوانی رشید و سربازی شجاع برای این سرزمین باشد...».
 «در هنگامه‌ی نبرد با دشمن در بیابان، فرزندم زیر سایه‌ی شمشیر خواهد ایستاد...».
«ای فرزندم، نور چشمانم، اگر برای شرافت خود جانت را بدهی و شهید سرزمینت شوی، هرگز اندوهگین و گریان نخواهم شد، بلکه با لباس‌های آراسته‌ام به پیشوازت خواهم آمد و سرود شادی خواهم خواند و هرگاه که فرزندی از من برای افتخار سرزمینم کشته شود، فرزند دیگرم را تقدیم خواهم کرد

Qambarani@